بیست پرسش و پاسخ کودکان و نوجوانان درباره امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

Ÿ مؤلف: محمد یوسفیان

Ÿ ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)

Ÿ نوبت چاپ: اول/ بهار 1392

Ÿ شابک: 8-88-6262-600- 978  

Ÿ شمارگان: هزار نسخه

Ÿ قیمت: 2500 تومان

تمامی حقوق محفوظ است.

- قم: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)، مرکز تخصصی مهدویت/ خیابان شهدا/ کوچه آمار(22)/ بن بست شهید علیان/ ص.پ: 119- 37135/ همراه: 09109678911/ تلفن: 37749565 و 37737801(داخلی 117و116)/37841130 (فروش)/ 37841131 (مدیریت)/ فاکس:37737160 و 37744273

- تهران: بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)/ تلفن: 88959049/ فاکس: 88981389/ ص.پ:355-15655

- قم: بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) استان قم، خیابان انقلاب، کوچه 5، فرعی9، پلاک109، ص.پ: 371351135

www.mahdi313.com

با قدردانی و تشکر از همکارانی که در تولید این اثر نقش داشته اند:

اعضای محترم شورای کتاب حجج اسلام مجتبی کلباسی، محمدصابر جعفری، مهدی یوسفیان، محمدرضا فؤادیان و آقایان احمد مسعودیان (مدیر داخلی)، عبدا... شریفی (مدیر فروش)، مرتضی دانش طلب (مدیر مالی)، رضا فریدی (صفحه آرا)، عباس فریدی (طراح جلد) و کلیه کسانی که ما را یاری نمودند.

مدیر مسئول انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)

 حسین احمدی

کد فایل09249

ص:2

بسم الله الرحمن الرحیم

ص:3

تقدیم به:

برادر شهیدم که واقعاً عاشق امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بود.

ص:4

12. من از کجا بفهمم دوست امام زمان علیه السلام هستم و او نیز مرا دوست دارد؟48

13. اگر کسی را که امام زمان علیه السلام را دوست دارد، خوشحال کنم، آیا امام زمان علیه السلام خوشحال می شوند؟51

14. آیا من می توانم از یاران امام زمان علیه السلام باشم؟53

15. آیا هر روز باید به یاد امام زمان علیه السلام باشیم یا فقط جمعه ها؟55

16. چرا بعضی ها به حرف امام زمان علیه السلام گوش نمی دهند؟57

17. چرا امام زمان علیه السلام تا کنون ظهور نکرده است؟59

18. آیا ممکن است کسی امام زمان علیه السلام را دوست نداشته باشد و از ظهور او ناراحت شود؟61

19. خیلی دوست دارم امام زمان علیه السلام ظهور کنند، آیا خود آن حضرت علیه السلام نیز دوست دارند ظهور کنند؟63

20. برنامه های امام زمان علیه السلام هنگام ظهور چیست و چه کارهایی انجام می دهند؟66

پرسش های سه گزینه ای69

ص:6

کسی عالم دین باشد،اما این علوم در عمل و احساس او بروز نیابد و در هنگامه های خطیر،تردید او را فرا  گیرد.

پرسش گری از آغاز آفرینش انسان،به عنوان راهی برای رسیدن به یقین بوده و هست.امام علی علیه السلام چه زیبا می فرماید:

«مَنْ أَحْسَنَ السُؤالَ عَلِم»(1) و «مَن عَلِم اَحْسَنَ السُؤالَ»(2)

«آن که پرسش نیکو کند آگاه می شود» و «آن که آگاه است پرسش نیکو کند»

به هر روی پاسخ گویی مستدل و هنرمندانه به پرسش های دینی دانش آموزان و نوجوانان، کارکردهای زیر را در پی دارد:

1. زدودن غبار مهجوریت از سیمای مهدویت در عرصة فهم و باور دانش آموزان؛

2. تجهیز نوجوانان مهدی باور در جهت رویارویی با تهدید ها از سوی ادیان و مکتب های رقیب؛

3. اصلاح انحراف ها و انحطاط های ظاهر شده در رویکرد به آموزه مهدویت در میان نوجوانان و دانش آموزان.

آنچه مهم به نظر می رسد توجه به بایسته های پاسخ گویی به پرسش های مهدوی کودکان و نوجوانان است که به شما خوانندگان عزیز تقدیم می شود:

ص:8

یکی از صاحب نظران امر تربیت در این باره می نویسد: «این مسئله را از گنجشک بیاموزید. بچه گنجشک وقتی پر درمی آورد، همان روز نمی پرد، بلکه مادر، او را به تدریج آموزش پرواز می دهد. در مرحله اول او را به اندازه یک متر به پرواز درمی آورد، دوباره خود می پرد پایین. باز مادر دو متر پایین تر می پرد. باز جوجه تلاش می کند که خود را به مادر برساند. به این صورت، گام به گام مهارت پرواز را به دست می آورد.»

البته یادآوری این نکته لازم است که نباید موضوع تدریج و پرهیز از شتاب زدگی در تبیین معارف دینی را با کندی و از دست دادن فرصت ها خَلط کرد. سرعت در تربیت به این معناست که مراحل تربیتی را، که با علم و کارشناسی تعیین شده اند، بدون از دست دادن وقت به اجرا درآوریم و فرصت ها را هدر ندهیم. امیرالمؤمنین علیه السلام در کلامی کوتاه مالک اشتر را از افتادن در ورطه عجله یا کندی و از دست دادن فرصت ها بازداشته و به پیمودن طریق وسط و سرعت بدون شتاب زدگی توصیه فرموده اند: «از عجله در مورد کارهایی که وقتشان نرسیده، یا سستی در کارهایی که امکان عمل آن فراهم شده برحذر باش.»(1)

در پاسخ به پرسش های مهدوی دانش آموزان، توجه به اصل تدریج، حیاتی است. انتظاری نابه جاست که بخواهیم معارف غنی مهدوی را در پاسخ یک یا چند پرسش دانش آموزان تبیین کنیم.

را به محتوا و پیام معارف مهدوی به دنبال خواهد داشت. آنگاه که دانش آموز از علت و دلیل مسئله ای آگاه نیست، آن را غیر علمی دانسته و به گونه ای از زیر بار آن شانه خالی می کند، ولی آنگاه که به حکمت و اسرار آن پی می برد، بدون نیاز به تأکید و الزام، آن را می پذیرد.

در قرآن کریم موضوع تبیین و روشن گری از چنان جایگاه تربیتی برخوردار است که خداوند متعال در آیات متعددی، تبیین آیات را زمینه ای برای ایجاد تقوا، تفکّر، تذکّر، تعقّل، تشکّر و هدایت معرفی کرده است. همچنین موضوع تبیین علل و روشن گری از چنان جایگاهی در نظام اسلام برخوردار است که محدث بزرگوار شیخ صدوق، کتابی قطور مشتمل بر روایات مربوط به علل احکام و وظایف دینی نوشته است. در تبیین معارف دینی برای نسل کنونی نیز اگر به جای تحکّم و اجبار در پذیرش یک مسئله معرفتی، به تبیین دقیق موضوع و علل و پیامدهای آن پرداخته شود، به جای ابتلا به عوارض آموزش تحمیلی، از نتایج ارزشمند معرفت خودجوش، درونی، ریشه دار و غیر وابسته به عوامل بیرونی، بهره مند خواهیم شد.

و قلوب از آن موعظت گیرد.»(1)

در عین حال، این نکته حایز اهمیت است که اگر تکرار به صورت یکنواخت و ملامت آور صورت پذیرد، تداعی کننده نوعی تحمیل در دانش آموزان خواهد بود. دانش آموز این گونه تکرار را به منزله فشاری بیرونی تلقّی می کند که می خواهد او را به سمت خواسته های مربّی سوق دهد؛ بنابراین، لازم است مربی از شیوه هایی متنوع و دلنشین برای تکرار و تأکید مطالب مهم خود استفاده کند؛ از این رو، امام خمینی قدس سرّه در ادامه مطلب پیشین فرمودند: «به عبارت دیگر، کسی که بخواهد تربیت و تعلیم و انذار و تبشیر کند، باید مقصود خود را با عبارات مختلفه و بیانات متشتته، گاهی در ضمن قصه و حکایت و گاهی در ضمن تاریخ و نقل و گاهی به صراحت لهجه و گاهی به کنایت و امثال و رموز تزریق کند تا نفوس مختلفه و قلوب متشتته هر یک بتوانند از آن استفادت کنند.»(2)

خداوند متعال نیز در قرآن کریم تکرار مطالب را با تنوع و تغییر توأم ساخته و زمینه دل نشینی پیام و محتوا را فراهم ساخته است. تعبیر «صرّفنا» در آیه (وَ لَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَ_ذَا الْقُرْآنِ لِیذَّکَّرُواْ.) (اسراء: 41)گویای همین مطلب است، چراکه «صرف» به معنای بازگرداندن چیزی از جهتی به جهت دیگر یا تغییر حالت آن به حالت دیگر است؛ بنابراین، قرآن کریم برای یادآوری مردم، از آیات و مثال های گوناگون و متنوعی بهره گرفته و هر چند همه آنها یک هدف را دنبال می کنند، ولی تنوع آنها دلنشینی پیام را برای مخاطب به ارمغان می آورد.

در تربیت اخلاقی نیز مربّی می تواند با استفاده از شیوه های گوناگون همچون پرسش، بیان تمثیلی، نقل داستان، قالب های هنری، موعظه، تشویق به مطالعه، بحث

ص:12

و گفتگو و مانند آنها پیام خود را به صورت مکرر و دلنشین به دانش آموز ابلاغ نماید و بدین سان، پیام را از قالب و محتوای تحمیلی عاری گرداند.

گذر از این گرفتاری داریم، برای نجات از سرمای جزیره به تکه پاره کردن قطعات کشتی مبادرت کنیم و با سوزاندن چوب و الوار آن بگوییم فایده یک کِشتی آن است که ما را از سرما و برودت حفظ و صیانت کند!

اکنون باز هم می بینیم آموزه مهدویت به مسلخ سپرده شده و مُثله می شود. شهید مطهری، «شهادت هدف» را بزرگ ترین و دردناک ترین مرحله شهادت امامان معصوم علیهم السلام می دانست. وی پیرامون عاشورای حسینی چنین تعبیری دارد:

 «امام حسین علیه السلام سه مرحله شهادت دارد: شهادت تن به دست یزیدیان، شهادت شهرت و نام نیک به دست بعدی ها و بالاخص متوکل عباسی و شهادت هدف(1)».

تعارض و حتی تناقض در متون مختلف مهدوی هستیم، برای نمونه، مقوله علائم ظهور از مهم ترین مقوله های آموزة مهدویت است که اختلاف فراوانی پیرامون چگونگی پرداختن به آن در جامعه علمی وجود دارد.

دانش آموزان پرسش های فراوانی را پیرامون عصر ظهور و اتفاقات آن زمان می پرسند. در پاسخ به این پرسش ها به هیچ وجه نباید رفاه و عدالت و آسایش و آرامش مردم در عصر ظهور را با استفاده از فناوری و تکنولوژی جدید مقایسه کرد.

اندیشه های تازه و مستقل باشیم و به پرسش های جدید دانش آموزان، پاسخ های نو و جدید بدهیم.

به وی پیشگام باشند؛ به انکار نبوت آن حضرت صلی الله علیه و آله و سلم پرداختند.

امیر سخن، امام علی علیه السلام نیز فراوان از «مثال» در سخنانش استفاده می کرد. آن حضرت دعوت کننده بدون عمل را بسان تیرانداز بدون کمان می داند. و در جایی دیگر دنیا را چون مار سمی می داند که ظاهری زیبا دارد، انسان جاهل از آ ن گریزی ندارد ولی انسان عاقل از آن می هراسد. به هر روی استفاده از مثال، پاسخ دهی در گفتار و نوشتار را درای چند ویژگی می سازد:

1. گفتار و نوشتار را زبیا و دل نشین می کند، نه تنها آن را ملال آور نمی کند که دانش آموز را بر سر نشاط می آورد و شیفته همراهی می سازد.

2. نزدیک ترین مسیر ممکن را برای رسیدن به هدف، به دانش آموز القا می کند.

3. گفتار و نوشتار را دارای انعطاف و تنوع می سازد و از یک نواختی دور می سازد، گاه دانش آموز را به سکوتی عمیق می کشاند؛ گاه تند، گاه آرام ره می پیماید؛ گاه خلاصه و عمیق می شود و گاه مفصّل و عریض.

4. گفتار یا نوشتار را دارای حرکتی نا محسوس می کند؛ دیگر حرکت خود رافریاد نمی زند، بلکه به آرامی ره می سپارد تا از مقصد سر برآورد.

شرح فواید و ضرورت های استفاده از مثال در نوشتار سخن را نمی توان در این تنگنا به قلم آورد. راقم این سطور با اطلاع از کارکرد های استفاده از مثال در نوشتار یا گفتار در پاسخ دهی به پرسش های دانش آموزان از مثال فراوان استفاده کردم تا فهم مفاهیم مهدوی برای آنها راحت تر و شیرین تر شود.

در این نوشتار از سخنان بزرگوارانی چون شهید آیت الله مطهری، آیت الله حائری شیرازی و حجج اسلام استاد محسن قرائتی و رنجبر و… استفاده شده است.

اکنون که این نوشتار به پیشگاه خوانندگان تقدیم می شود، امید آن دارم که طبع مشکل پسند ارباب فضل، نتیجة کار را بپسندند و کاستی های احتمالی را بر ما ببخشند، هم چنین مراتب اشتیاق و نیاز خود را نسبت به دریافت نظرها و دیدگاه های

ص:18

خوانندگان محترم ابراز می دارم و در پایان از آقایان: حجج اسلام مهدی یوسفیان، محمدرضا نصوری، صادقی، امیرمحسن عرفان و سیدمحمدحسن مهدوی نیا که در تمام مراحل، مشوّق این حقیر بودند، تشکر می نمایم.

ص:19

عبید چه کردی و از او چه پرسیدی؟ هشام گفت: متوجه شدم که عمرو بن عبید در بَصره،(1) کلاس درس   گذاشته، به همین خاطر به طرف بصره حرکت کردم و در روز جمعه به آن جا رسیدم. وقتی به آن جا رسیدم، دیدم جمعیت زیادی در مسجد جمع شده اند و مردم پرسش های خود را از عمرو می پرسند. از میان جمعیت خود را به جلو رساندم و سپس به عمرو گفتم: آیا چشم داری؟

گفت: پسر جان! این چه پرسشی است؟ چرا از چیزی که خودت می بینی، می پرسی؟

گفتم: پرسش من همین است، آیا چشم داری؟

گفت: گرچه پرسشت احمقانه است، اما... آری! چشم دارم.

گفتم: به چه کارت می آید؟

گفت: با آن، رنگ ها و آدم ها را می بینم و تشخیص می دهم.

گفتم: بینی هم داری؟ گفت: آری.

گفتم: به چه کارت می آید؟ گفت: با آن بوها را استشمام می کنم.

گفتم: آیا دهان نیز داری؟ گفت آری.

گفتم: با آن چه می کنی؟ گفت غذا می خورم و مزه آن را می چشم.

گفتم: گوش داری؟ گفت: آری.

گفتم: با آن چه می کنی؟ گفت: صداها را می شنوم.

ص:21

گفتم: آیا قلب(1) داری؟ گفت: آری

گفتم: با آن چه می کنی؟ گفت: هر آنچه اعضا و حواسم درک می کنند را به وسیله قلب، از همدیگر جدا می کنم و آنها را تشخیص می دهم.

گفتم: مگر این اعضای حسی (چشم و گوش، بینی) تو را از قلب بی نیاز نمی کنند؟ گفت: نه.

گفتم: چطور بی نیاز نمی کنند و حال آن که همه، صحیح و سالم اند؟

گفت: پسر جان! وقتی آنها در چیزی شک داشته و سرگردان شده باشند، در تشخیص و شناسایی آن به قلب مراجعه می کنند تا برایشان یقین حاصل شود و شک و سرگردانی آنها از بین برود.

گفتم: آیا خداوند، قلب را برای برطرف شدن شک و دودلی از حواس، قرار داده است؟

گفتم: آری.

گفتم: پس قلب باید موجود باشد، وگرنه برای حواس، اطمینان و یقینی حاصل نمی شود؟

گفت: آری.

گفتم: ای عمرو! خداوند، حواس تو را بی امام، رها نکرده و برای آنها، امامی قرار داده است تا چیزی که صحیح و درست است را آشکار کند و

ص:22

شک و تردید آنها را به یقین تبدیل نماید. حال چگونه این همه انسان را در شک و سرگردانی رها نموده و امامی بر ایشان قرار نداده تا آنان رااز شک و تردید، خارج سازد؟

عمرو مدتی سکوت کرد، سپس رو به من کرد و گفت: اهل کجایی؟ پاسخ دادم: کوفه.

گفت: پس تو هِشام بن حَکمی!

در این هنگام امام صادق علیه السلام خندید و فرمود: ای هشام! چه کسی این مطلب را به تو آموخته است؟

هشام گفت: چیزی است که از شما یاد گرفته ام.

امام صادق علیه السلام فرمود: به خدا قسم، این مطلب در کتاب ابراهیم و موسی، نوشته شده است.

پس نور چشمان! همان گونه که خداوند در بدن انسان مرکزی را قرار داده تا به وسیله آن، اعضای بدن هدایت و راهنمایی شوند، به همان شکل در زمین، امام، حجت و راهنمایی قرار داده است که موجوداتی که از جمله آنها ما انسان ها هستند را امامت و رهبری کند و راه درست و صحیح را به آنها نشان دهد و با پیروی و اطاعت از او، راه درست و صحیح را انتخاب کنند.

آنها که امام ندارند راه هایی در زندگی انتخاب می کنند که آن ها را به سعادت و خوشبختی نمی رساند، اما اگر انسان امام زمان علیه السلام داشته باشد، راه

ص:23

درست و صحیح را به او نشان می دهد، امام زمان علیه السلام تمام راه های خوشبختی و سعادت را در دنیا و آخرت را برای ما بیان می فرماید به شرطی که حرف او را گوش دهیم و از او اطاعت کنیم.

ص:24

خاطر، خانه امام حسن عسکری علیه السلام را محاصره کرده بودند تا اگر پسربچه ای در خانه آن حضرت علیه السلام به دنیا آمد آن را بکشند.

اما به خواست خداوند همان طور که حضرت موسی علیه السلام در میان دشمنان مخفیانه به دنیا آمد، امام زمان علیه السلام نیز در محاصره دشمنان و در حالی که در منزل آن ها، جاسوس گذاشته بودند که اگر زنی باردار است به آن ها خبر دهد، آن حضرت علیه السلام در حالی که هیچ علامت بچه دار شدن در مادرشان معلوم نبود، مخفیانه به دنیا آمدند و باز هم دشمنان خدا و اسلام فهمیدند که نور خدا را نمی توانند خاموش کنند.

ص:26

فقط در امامان ما که در پیامبران گذشته هم اتفاق افتاده است، چون همان گونه که بیان شد هم امامت و هم نبوت از طریق خداوند تعیین می شود و به سن و سال ارتباطی ندارد که لازم باشد مدتی را درس بخواند و استاد ببیند و یا تجربه به دست آورد، بلکه در همان لحظه اول که پیامبری و امامت از طرف خداوند به آنها داده می شود، هر آن چه برای پیامبری و امامت لازم است نیز به آنها داده می شود.

دوستان خوب، حضرت عیسی بن مریم علیها السلام پیامبری است که از هنگام تولد، نبوت و پیامبری خود را به طور آشکار بیان نمود. در قرآن می خوانیم:

« قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِی الْکتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا»(1)

[حضرت عیسی علیه السلام در حالی که کودک بود] گفت: من بنده خدا هستم، به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است.

حضرت یحیی علیه السلام یکی دیگر از پیامبرانی است که در کودکی به مقام نبوت رسید. خداوند در این باره در قرآن خطاب به او فرمود: « یَا یَحْیَی خُذْ الْکتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُکمَ صَبِیًّا»(2) ای یحیی! کتاب[خدا] را با قوّت بگیر. ما فرمان نبوت را در کودکی به او دادیم.

ص:28

کسانی که مسلمانان بودند امامان ما را خانه نشین کردند و در نهایت آن ها را به شهادت رساندند؛ به همین خاطر خداوند آن ها را از ظهور آخرین امام، محروم ساخت تا دست از بی ادبی و ظلم به امام بردارند.

برای مثال، چراغ را برای روشنایی و گرما، نزد کودک می گذاریم، اما او از روی جهالت و نادانی به آن سنگ می زند. برای آن که بچه به چراغ آسیب نزند آن را برمی داریم. برداشتن چراغ، دلیل ترس و ناتوانی در برابر کودک نیست و از قدرت او نمی ترسیم، بلکه از خطا و اشتباه او می ترسیم؛ البته اگر چند لامپ و چراغ داشته باشیم، ممکن است آن را برنداریم و در صورت آسیب دیدن آن، چراغ دیگری بیاوریم.

ولی اگر فقط یک چراغ باقی مانده باشد، آن را از دسترس بچه دور می کنیم تا نشکند.

امامان بزرگوار ما مانند چراغ های هدایتی هستند که خداوند در مسیر انسان نصب کرده است که اثر اشتباه و خطای گذشتگان، یازده تن از آنها به شهادت رسیدند و یکی از آن ها که امام زمان علیه السلام است باقی مانده و خداوند برای جلوگیری از اشتباه ما که به آن آسیبی نزنیم، آن حضرت علیه السلام را از دیدگان ما غایب ساخته است و تا هنگامی که مردم پی به این اشتباه خود نبرند و احساس نکنند که به امام نیاز دارند، غیبت آن حضرت علیه السلام همچنان ادامه می یابد و از ظهور خبری نیست.

ص:30

در این حدیث شریف، امام زمان علیه السلام خود را در زمان غیبت همانند خورشید در پشت ابر مثال می زنند و می فرمایند: چگونه است که شما از خورشید پشت ابر استفاده می برید همان گونه ازمن نیز در غیبت بهره مند می شوید.

درست است زمانی که قرص خورشید پشت ابر است و ما خورشید را نمی بینیم، اما ندیدن خورشید به این معنا نیست که از گرما و نور خورشید نمی توانیم استفاده کنیم و گرما و نور آن به ما نمی رسد و باز به این معنا نیست که خورشید برای همیشه در پشت ابر باقی می ماند.

امام زمان علیه السلام در زمان غیبت نیز همین گونه هستند، درست که با چشم سر ایشان را نمی توانیم ببینیم، اما از وجود و حضور ایشان همه موجودات مانند خورشید استفاده می برند و زمانی نیز فرا خواهد رسید که ابر غیبت کنار خواهد رفت و ایشان ظهور خواهند کرد.

ص:32

بیاید، آیا همه در خانه آرام ننشیند و هیچ کاری نمی کنند.

کسانی که منتظر آمدن مهمانی هستند از قبل خانه را آب و جارو می کرده، غذا آماده می کنند، وسایل خانه را مرتب کرده و لباس های تمیز و نو می پوشند و کارهای دیگری که لازم است انجام می دهند، این معنای انتظار است.

اگر منتظر آمدن بهار هستیم، الان که زمستان است این طور نیست که از سرما بلرزیم و  اتاق خود را گرم نکنیم یا منتظران طلوع خورشید فردا در شب در تاریکی به سر ببرند و اتاق را روشن نکنند.

کسی که منتظر آمدن امام زمان علیه السلام است از همین امروز باید به مقدار توان خود، برای آمدن امام زمان علیه السلام زمینه ساز می کند.

امام زمان علیه السلام هنگامی که ظهور کنند، می خواهند همه، اهل خوبی ها شوند، پس از هم اکنون باید خوبی ها را که خودشان و امامان قبلی گفته اند انجام دهیم.

ص:34

بنابراین، خداوند این چنین اراده فرموده که در یک سر و صورت، یکی زود رشد کند، یکی دیرتر، یکی زود سفید شود و دیگری اصلاً سفید نشود.

عمر انسان نیز همین گونه است. گاهی اراده و قدرت خدا به این می شود که به بعضی عمر طولانی دهد مانند حضرت نوح علیه السلام که عمری  بیش از هزار سال داشت یا اصحاب کهف که خوابی سیصد ساله داشتند، همان خدا اراده فرموده که به امام زمان علیه السلام عمری طولانی دهد و تا فراهم شدن زمینه ظهورش او را زنده نگه دارد.

همچنین اگر از شما بپرسند ما چند امام داریم و آنها را چه کسی معرفی کرده چه می گویید؟

درست است، امامان بزرگوارما دوازده نفر هستند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تک تک آنها را معرفی فرموده که اول آنها امام علی علیه السلام است که در غدیر خم به همه معرفی کردند و بعد از آن امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام و نه امام دیگر از نسل امام حسین علیه السلام می باشند.

همچنین از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام بیان شده که امام مهدی علیه السلام آخرین امام است که زنده خواهد بود و دارای غیبت طولانی است و هم اوست که بعد از آن غیبت طولانی، ظهور می کرده و زمین را پر از عدل و داد می کند.

پس نتیجه می گیریم امام مهدی علیه السلام مُنجی و نجات دهنده ای است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بشارت و وعده آن را داده اند، پس او امام دوازدهم و منجی زنده

ص:36

در جهان است و تا موقعی که ظهور کند و همه مردم جهان را از دست ستمگران نجات دهد و حکومت اسلامی را در تمام زمین اجرا کند، عمر خواهد کرد، هر چند، چند هزار سال طول بکشد.

ص:37

آیا حضرت یوسف علیه السلام با برادرانش بدرفتاری کرده بود؟

آیا حضرت یوسف علیه السلام با پدرش یعقوب علیه السلام خوب رفتار نکرده بود؟

هیچ کدام از این ها نبود و حضرت یوسف علیه السلام هیچ گناه و خطایی نکرده بود، اما عزیزان، برادران یوسف علیه السلام به خاطر کمالات و خوبی هایی که حضرت یوسف علیه السلام داشت با او دشمنی کردند و می گفتند که او پیش پدرمان از ما عزیزتر است و باید کاری کنیم که از جلوی چشم پدر دور شود و یا حتی او را بکشیم یا در چاهی بیندازیم تا افرادی او را بگیرند و به جای دوری ببرند.

بنابراین، حضرت یوسف علیه السلام به خاطر کمالات و خوبی هایی که داشت مورد محبت و علاقه پدرش حضرت یعقوب علیه السلام و مورد دشمنی برادرانش قرار گرفت، و او را از جلوی چشم پدر غایب کردند و قصد داشتند او را بکشند.

فکر کنم با این مثال یکی از علت هایی که دشمنان امامان را شهید کرده اند را فهمیده باشی و این که چرا قصد کشتن امام مهدی علیه السلام را دارند.

بله عزیزان، امامان ما انسان های بسیار خوب و ممتاز بودند که از طرف خداوند برای هدایت و راهنمایی انسان ها انتخاب شده بودند، به همین خاطر هم، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بسیار آن ها را دوست داشت و دیگران را نیز سفارش می فرمود که به آن ها احترام گذاشته و آن ها را دوست داشته باشند و از آنها اطاعت کنند، به همین خاطر، دشمنان به خاطر کمالات و خوبی هایی که امامان داشتند و محبتی و دوستی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به آن ها داشت با آنها

ص:39

دشمنی کردند و آن ها را به شهادت رسانیدند و الان هم اگر دستشان به امام مهدی علیه السلام برسد او را نیز به شهادت می رسانند. اما خداوند همان گونه که حضرت یوسف علیه السلام را از شرّ برادرانش نجات داد و او را پادشاه کرد، امام زمان علیه السلام را نیز حفظ خواهد کرد و او را سلطان و رهبر تمام جهان خواهد کرد.

دوستان خوبم این را هم بدانید که در طول تاریخ ما همیشه هابیل و قابیل هایی داشته ایم، موسی ها و فرعون هایی داشته ایم، ابراهیم ها و نمرودهایی داشته ایم، به عبارتی، همیشه در طول تاریخ عده ای درون جبهه حق بوده اند و عده ای نیز در جبهه باطل، و این دو گروه همیشه با هم ستیز و جنگ دارند، و طبیعی است که سران و رهبران جبهة باطل و ظلم و ستم به هیچ وجه حضور و ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را نمی توانند قبول کنند، گرچه آن امام، قیام و مبارزه علنی و آشکار هم نداشته باشد. امام زمانی که قرار است با تشکیل حکومت اسلامی جهانی، همه جا را پر از عدل و داد و رفاه و برادری کند، اینها کارهایی است که ظالمان و ستمگران اصلاً آن را دوست ندارند و هرکس را هم که دنبال این کارها باشد با او مخالفت می کنند، چون منافع ستمگران در ظلم کردن و بی عدالتی است و همان گونه که امام علی علیه السلام   تصمیم داشتند حکومتی بر اساس عدل و مساوات تشکیل دهند او را شهید کردند، هرکس دیگری که چنین قصدی داشته باشد با او دشمنی خواهند کرد.

ص:40

است.

بنابراین، اگر دوستت گفت: این سی دی را بگیر و در خانه تماشا کن، اول از او بپرس، داخل سی دی چیست؟ ممکن چیزی در آن باشد که امام زمان علیه السلام دوست نداشته باشد تو ببینی، یا اگر تصویر یا فیلمی را خواست برای تو بلوتوث کند، اول آن را کنترل کن، تلفن همراه تو، نشانه شخصیت توست.

مثلاً اگر امام زمان علیه السلام در مقابل تو باشد، می توانی تمام پیامک ها و تصاویر و فیلم های موبایل خود را به حضرت نشان دهی و خجالت نکشی؟

ما به عنوان نوجوان منتظِر وظیفه داریم که همیشه رضایت امام زمان علیه السلام را همراه خود داشته باشیم، رضایت ایشان بر هر کاری مقدّم است.

 به این نکته هم توجه داشته باشیم که کارنامة کارهای ما هر هفته به امام زمان علیه السلام نشان داده می شود و همان گونه که ما نگرانی و ترس داریم تا پدر و مادر از نمره های بد ما در کارنامه خبردار نشوند، بایستی مواظب باشیم هنگامی که کارنامة اعمال ما به حضرت علیه السلام نشان داده می شود در آن دروغ، غیبت، بی توجهی به نماز و... در آن نباشد.

با خودت فکر کن آیا امام زمان علیه السلام از نماز اول وقت خواندن تو خوشحال می شود یا این که در آخر وقت آن هم با عجله بخوانی؟ آیا خوش اخلاق بودن تو با خانواده و دوستان و همسایگان امام زمان علیه السلام را خوشحال می کند

ص:42

یا بداخلاقی با همه آنان؟

اگر بی حجابی و نگاه به نامحرم امام زمان علیه السلام را ناراحت می کند پس آن ها را انجام نده.

ص:43

ساختمان ساخته می شود.

این تعداد زیاد سلول در حالی که هر کدام کاری می کند و وظیفه ای دارد، ولی همه آنها زیر نظر مغز هستند و همه پیام هایی که دریافت می کنند به مغز می دهند و از آن جا دستور می گیرند؛ مثلاً اگر به سرانگشت شما سوزنی برخورد کند در همان لحظه، سلول های آن قسمت این پیام را به مغز منتقل کرده و آن را حساس می کنند و از آن جا دستور می گیرند که چه کاری باید انجام دهند.

حتی اگر در یک لحظه به قسمت های مختلفی از بدن سرسوزنی برخورد کند، پیام همة آن ها به مغز منتقل شده و مغز حساس می شود و پیام همه آن ها را می گیرد و دستور می دهد که چه کاری انجام دهند.

همه انسان ها نیز به امام زمان علیه السلام متصل هستند و همه تحت ولایت و فرماندهی او هستند. بنابراین، تو دوست خوب امام زمان علیه السلام هنگامی که کار خوب می کنی، در همان لحظه امام متوجه می شود، هر کجا که می خواهی باش، پس کاری کن که همیشه پیام های خوبی از طرف تو به امام زمان علیه السلام فرستاده شود. 

ص:45

اتفاق افتاد، دقت داشته باشیم که از امام زمان علیه السلام دور نشویم و دوباره برای جبران خطا و اشتباه نزد او برویم.

آیا در هایی را که چشم الکترونیکی دارند دیده ای؟

وقتی به آن نزدیک شوی و در مقابل آن قرار گیری در باز می شود. برای در، هیچ تفاوتی نمی کند چه کسی هستی و از کجا می آیی، کوچک هستی یا بزرگ، سفیدی یا سیاه، هر چه باشی به روی تو گشوده می شود.

امام زمان علیه السلام نیز، هر کسی که به او رو کند، او را می پذیرد و آغوش خود را به روی او می گشاید، حتی آن هایی که به امامان علیهم السلام ظلم کرده بودند، وقتی از کار خود پشیمان می شدند و پیش آن ها می رفتند، امامان مهربان ما، آن ها پذیرفته و به آن ها کمک می کردند.

بنابراین، همه وقت و در هر حالی که هستیم باید به درِ خانه امام زمان علیه السلام برویم و از آن ها دور نشویم و اگر خدای ناکرده با انجام کاری آن حضرت علیه السلام را ناراحت کرده ایم در فکر جبران آن برآییم و کاری کنیم که موجب خوشحالی و رضایت آن حضرت علیه السلام شود.

ص:47

امام زمان علیه السلام دوستی، رفاقت و مراقب از ما را عهده دار شده است.

حال جای این پرسش است که من از کجا بفهمم دوست امام زمان علیه السلام هستم؟

وقتی شما به برادر کوچکت می گویی: داداش گُلم دوستت دارم، او به تو می گوید: اگر راست می گویی یک بستنی برایم بخر!

از این حرف معلوم می شود که برادر و یا خواهر کوچک شما هم این را به خوبی می داند که دوستی، علاقه و عشق، علامت و نشانه دارد و نشانة آن انجام عمل و کاری است.

بنابراین اگر تو دوستدار امام زمان علیه السلام هستی باید کارهایی انجام دهی که امام زمانت آن را دوست دارد و از تو می خواهد و کاری را انجام ندهی که امام زمان علیه السلام از آن ناراحت می شود.

امام زمان علیه السلام نماز را دوست دارد و خود حضرت در حدیثی فرمودند: هیچ چیز همانند نماز، بینی شیطان را به خاک نمی مالد؛ بنابراین، وقتی نماز می خوانی به محبت و دوستی امام زمان علیه السلام نزدیک می شوی و همین طور هر وقت به پدر و مادر و معلم احترام می گذاری و هر وقت مواظب زبان خود هستی که کسی را با حرف هایت ناراحت نکنی یا غیبت کسی را نگویی یا هر کار خوب دیگری که هر چه بزرگ تر می شوی آن را یاد می گیری و عمل می کنی، همة این ها نشانه این است که امام زمانت را دوست داری.

ص:49

خلاصه برای این که بدانیم چقدر امام زمان علیه السلام ما را دوست دارد، باید ببینیم که امام زمان علیه السلام چقدر در زندگی ما جا باز کرده است. آیا من به عنوان یک دانش آموز که منتظر امام زمان علیه السلام هستم، هر کس به رفتار و کردار من نگاه کند آیا من، رنگ و بوی امام زمان علیه السلام را می دهم؟ آیا مراقبت، توجه، خوش اخلاقی و خوش رفتاری را در من مشاهده می کند؟

آیا وقتی دیگران به من نگاه می کنند، دوستدار امام زمان علیه السلام می شوند یا نه؟

 نکته پایانی این که اگر دانش آموزی تکلیف های خود را به موقع انجام دهد و در درس خواندن تلاش و فعالیت داشته باشد و احترام معلم و هم کلاسی ها و اطرافیان را داشته باشد، معلوم است که معلمش از دست او راضی است و او را دوست دارد.

امام زمان علیه السلام بهترین معلم است، سعی کنیم ما هم بهترین دانش آموز برای او باشیم.

ص:50

داستان دوستان امام زمان علیه السلام با ایشان مانند داستان چاله آبی در همسایگی دریاست که از طریق جویی هر کدام از این چاله ها به دریا وصل اند. اگر کاسة آبی از این چالة آب بردارید یا به آن اضافه کنید این کم کردن یا اضافه کردن به خاطر ارتباطی که چاله آب با دریا دارد به دریا منتقل می شود.

وقتی شما یکی از دوستان امام زمان علیه السلام را خوشحال کنی، از طریق ارتباطی که با امام مهدی علیه السلام دارد، خوشحالی او به امام زمان علیه السلام منتقل می شود به غیر از آن که خودت نیز به خاطر ارتباطی که با حضرت علیه السلام داری این کار خوب تو نیز به حضرت علیه السلام منتقل می شود.

ص:52

اما ماشین اگر در جاده خراب شد، آن را به کناری می برند و درست می کنند.

کسی که می خواهد یار امام زمان علیه السلام شود باید مواد و فلزی همانند فلز به کار رفته در هواپیما داشته باشد، چون برای هدف بزرگ و الهی و جهانی حرکت می کند.

  همان طور که می دانید یک هواپیمای بزرگ از تکه های کوچکی که به هم وصل شده اند قسمتی از هواپیما را درست کرده اند و این قسمت ها به هم وصل می شوند و در نهایت هواپیمایی بزرگ را می سازند که هر کدام از این تکه های کوچک باید محکم و سالم باشند تا آن قسمت نیز سالم و صحیح باشد، و در نهایت، هواپیمایی سالم و محکم ساخته شود. منظورم از این توضیحات این است که من به عنوان یک دانش آموز منتظر اگر بخواهم از یاران امام زمان علیه السلام بشوم باید وظایف و مسئولیت هایی که بر عهده من است به خوبی انجام دهم، از هم اکنون اهل عبادت و انجام تکالیف خود باشم، همانند قطعه ای کوچک در هواپیما که باید محکم و سالم باشد؛ هم چنین در خانواده، بیشتر از دیگران به پدر و مادر و اطرافیان خود احترام بگذارم تا بتوانم در ارتباط با دیگران و جامعه هم، اهل تعاون و همکاری و کمک به دیگران باشم و اگر توانستم دیگران را نیز راهنمایی نمایم تا ان شاء الله با کمک هم دیگر بتوانیم خانواده ها و جامعه ای مهدوی و منتظر امام زمان علیه السلام داشته باشیم.

ص:54

و در دعای ندبه نیست، بلکه هر روز و هر ساعت باید حواسمان به آن حضرت علیه السلام باشد. آن هایی که از حضرت امام مهدی علیه السلام دور می شوند یا به او توجه نمی کنند، گرفتار ظلمت و تاریکی و گناه می شوند و شیطان به سراغ آن ها می آید.

انسان منتظر و عاشق امام زمان علیه السلام مثل گل آفتاب گردان است که همیشه و پیوسته رو به طرف خورشید دارد، او نیز همیشه و در هر حالی به یاد امام زمانش می باشد و رو به سوی او دارد و همانند کودکی که امنیت و سلامت و سعادت خود را در کنار پدر و مادر بودن خود می داند، به همان شکل، سعادت و خوشبختی خود را در دنیا و آخرت در کنار و به یاد امام زمان علیه السلام بودن می داند و عاشق او می باشد و فراموشش نمی کند.

ص:56

رانندگی در جاده است، پس چرا این قدر تصادف می شود؟

پاسخ آن مشخص است، این تابلوها برای کسی که به آن نگاه کند و عمل کند موجب راهنمایی و هدایت اوست، اما کسی که پایش را روی گاز ماشین گذاشته و به تابلوها و علائم اصلاً نگاه نمی کند و حتی شاید کسانی را هم که رعایت می کنند مسخره کند، دیگر فایده ای ندارد، این است که هم خودش تصادف می کند و هم دیگران را به زحمت می اندازد.

امامان قبلی ما و امام مهدی علیه السلام، پرچم ها و تابلوهای هدایت و راهنمایی در مسیر زندگی انسان ها هستند، برای کسی که دوستدار هدایت و حرکت در مسیر و جاده خداوند باشد و همان گونه که بعضی راننده ها دوست دارند سرعت غیرمجاز بروند و به تابلوها و علامت ها دقت نکرده و به حرف پلیس راهنمایی گوش نمی کنند، بعضی مردم نیز با این که امامان ما می خواهند آن ها را راهنمایی و کمک کنند تا راه سعادت و خوشبختی و بهشت را بروند، اما به حرف امامان گوش نمی دهند و راه شیطان که راه ظلم و ستم کردن به دیگران و غارت مال مردم و غیبت و تهمت زدن به آن هاست را می روند و همانند رانندگانی که با سرعت غیر مجاز و غیر قانونی رانندگی می کنند و سرانجام یا تصادف می کرده یا در کوه و دره ای سقوط می کنند، این ها هم سرانجام با حالت گناه و دوری از خدا در جهنم سقوط می کنند.

ص:58

ما باید سعی کنیم از گناهان که ظهور امام مهدی علیه السلام را به تأخیر می اندازد، دوری کنیم و هم خودمان اهل خوبی ها باشیم و هم دیگران را  به خوبی ها دعوت کنیم و زیاد برای ظهورش زیاد دعا کنیم که خود امام زمان علیه السلام فرمودند: «أَکثِروا الدُّعاءَ لِتَعجیلِ الفَرَجِ»(1) یعنی برای هر چه زودتر آمدن من، بسیار دعا کنید.

ص:60

بتابد چه اتفاقی می افتد؟

بله، هر چه خورشید بیشتر بر آن بتابد بوی بد آن بیشتر می شود.

بنابراین، اگر کسی همانند تو، قلبی داشته باشد که پر است از خوبی ها و صفات نیک که وجودش را همانند گلستانی کرده، مشخص است امام زمان علیه السلام که بر آن بتابد، معطر و نورانی شده و حتی نیکی ها و صفات خوب در آن هم که غنچه بوده، باز می شود و رو به خورشید می کند.

اما اگر کسی قلب خود را همانند سطل زباله، پر از گناه و ظلم کرده باشد، مانند سران اسرائیلی و آمریکایی، معلوم است که از ظهور امام زمان علیه السلام ناراحت می شوند، چون حضرت مهدی علیه السلام هویت و حقیقت آن ها را آشکار خواهد کرد و بوی بد آن ها را تمام جهانیان خواهند فهمید، به همین خاطر، آن ها هم امام زمان علیه السلام را دوست ندارند. ظهور امام زمان علیه السلام همانند طلوع خورشید است، چه کسانی از طلوع خورشید ناراحت می شوند؟ کسانی که می خواهند از تاریکی شب استفاده کنند و مال مردم را بدزدند و یا خفاش صفت هایی که تاریکی شب را وسیله شکار خود قرار می دهند، این چنین افرادی از طلوع خورشید، چون پایان کارشان است ناراحت می شوند، بدین خاطر که می دانند امام زمان علیه السلام با همه ستمگران و ظالمان مبارزه می کند و مردم محروم و بیچاره را از دست آن ها نجات می دهد، از ظهور و آمدن او ناراحت می شوند.

ص:62

نه؟ می خواهم به تو بگویم که اول او دوست دارد که ظهور کند که تو نیز دوستدار این شده ای که امامت هر چه زودتر ظهور کند، یعنی او بیشتر از تو منتظر ظهور است.

اعضای خانواده ای که می خواهند به مهمانی بروند، پدر زودتر از همه لباس و کفش خود را می پوشد و آماده می شود و ماشین را روشن می کند و سرکوچه منتظر آمدن بچه هایش می شود، اما در خانه یکی از بچه ها دنبال کفشش می گردد، دیگری دنبال جوراب است و....

در اینجا پدر آماده و منتظر آمدن بچه هایی است که هنوز آماده نشده اند. پس ای عزیز بدان که امام زمانت آماده آماده برای ظهور است.

خدای مهربان برای هدایت و سعادت مردم، پیامبران و امامان را به میان مردم می فرستد و دوست دارد که آن ها در میان مردم حضور داشته باشند، نسبت به حضور امام زمان علیه السلام نیز چنین است و همان طور که خود انبیا و امامان نیز دوست داشتند در جمع مردم باشند و آن ها را هدایت کنند و راه سعادت و خوشبختی را به آن ها نشان دهند و با این که مردم بسیار آن ها را آزار و اذیت می کردند با این حال در میان مردم بودند، امام زمان علیه السلام نیز دوست دارند  خداوند اجازه ظهور به ایشان بدهند و به صورت عادی مانند امامان دیگر در میان مردم باشند و با مردم گفتگو و صحبت نمایند و با کمک آن ها حکومت عدل مهدوی را در سرتاسر جهان اجرا نمایند و همان گونه که گفته شد ما هم باید برای ظهور او بسیار دعا کنیم

ص:64

و افزون بر دعا، باید خود را برای ظهور آن حضرت آماده کنیم.

ص:65

دانش آموزان نوشته اند، به معلم نیاز دارد تا آن را درست و هماهنگ به دانش آموزان بیاموزند، حال چطور قرآن که کتاب خداست، به معلم نیاز نداشته باشد.

امامان ما، چون نزدیک ترین انسان ها به خدا هستند، معلم کتاب خدا یعنی قرآن می باشند؛ بنابراین، اولین معلم قرآن، خود پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودند و به همین ترتیب بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم امامان علیهم السلام، قرآن را به مردم یاد دادند.

ظهور امام زمان علیه السلام یعنی دوباره این معلم سرکلاس می آید و برنامه های قرآن را به طور یک نواخت و هماهنگ به همه آموزش می دهد؛ بنابراین، یکی از برنامه های امام زمان علیه السلام هنگام ظهور، بیان و آموزش دستورهایی قرآن برای همه است.

دوستان عزیز، الان قرآن در متن زندگی ما نیست و آن را فراموش کرد ه ایم. هنگامی که امام زمان علیه السلام ظهور می کنند قرآن را از غربت و تنهایی و فراموشی در می آورند و در مسجدها، چادرهایی زده می شود که در آن قرآن را آموزش می دهند و مردم به آن عمل می کنند.

اخلاق زشت و پَست از جامعه دور می شود و مردم دارای اخلاق خوب و کامل می شوند. انسان ها براساس عقل رفتار می کنند و از جهل و نادانی خارج می شوند و امام زمان علیه السلام مردم را از علم و دانایی بهره مند می سازد. علم و دانش 27 حرف است که آن چه همه پیامبران آورده اند، تنها دو حرف آن است و امام زمان علیه السلام 25 حرف دیگر را می آورد و میان مردم

ص:67

گسترش می دهد.

از آسمان باران می بارد و زمین گیاهانش را می رویاند و تمام گنج های زمین آشکار می گردد و دیگر هیچ فقیر و نیازمندی وجود ندارد.

همه جا آباد و سرسبز شده و ریشة ظلم و ستم کنده می شود و هیچ کس به دیگری ظلم نمی کند و دوستی واقعی و حقیقی در آن زمان می باشد و همه در امنیت و سلامتی و به دور از بیماری ها در سلامت و تندرستی زندگی می کنند.

ص:68

8. کدام پیامبر در فراق و دوری فرزندش که او نیز پیامبر بود، بینایی چشم خود را از دست داد؟

الف: یعقوب علیه السلام            ب: یوسف علیه السلام                    ج: ایوب علیه السلام

9. چه چیز میان یعقوب علیه السلام و یوسف علیه السلام جدایی انداخت؟

الف _ ظلم و ستم برادرانش ب: دشمنان ج: خود یوسف علیه السلام دوست داشت

10. خطا و اشتباه گذشتگان یکی از دلایل..... امام زمان علیه السلام می باشد.

الف: حکومت            ب: غیبت                     ج. امامت

11. امام زمان علیه السلام در زمان غیبت به........ تشبیه شده است.

الف: ماه شب چهارده   ب: باد بهاری                 ج: خورشید پشت ابر

12. بهترین عمل در زمان غیبت امام مهدی علیه السلام چیست؟

الف: دعا کردن          ب: انتظار فرج                ج: صدقه دادن

13. امام زمان علیه السلام در طول عمر شبیه کدام پیامبر است؟

الف: ابراهیم علیه السلام            ب: سلیمان علیه السلام                   ج: نوح علیه السلام

14. حدیث از کدام امام علیه السلام است؟ امام، رفیق و همنشینی همیشگی و همراه است، او پدری مهربان و برادری واقعی است.

الف: امام علی علیه السلام          ب: امام حسین علیه السلام               ج: امام رضا علیه السلام

15. این حدیث از کیست؟ من هرگز شما را فراموش نمی کنم و به یاد شما هستم.

الف: امام مهدی علیه السلام        ب: امام حسن علیه السلام                ج: امام جواد علیه السلام

ص:70

16. به فرموده امام زمان علیه السلام چه عملی، بینی شیطان را به خاک می مالد؟

الف: روزه                ب: حج                        ج: نماز

17. رابطه انسان منتظِر با امام زمان علیه السلام همانند................. به خورشید است.

الف: گل آفتاب گردان   ب: گل نرگس               ج: گل لاله

18. امام مهدی علیه السلام همانند...... هدایت و راهنمایی در مسیر زندگی انسان هاست.

الف: پرچم                ب: ماه                         ج: درخت

19. چه چیز ظهور امام زمان علیه السلام را به تأخیر می اندازد؟

الف: کارهای خوب     ب: گناهان                    ج: پیشرفت علم

20. برای ظهور جهانی امام زمان علیه السلام نیاز به............ است.

الف: یارانی فداکار و صالح                             ب: پیشرفت علم                  ج: ظالمان و ستمگران

21. چه کسانی از ظهور امام زمان علیه السلام ناراحت می شوند؟

الف: مردم فقیر و مستضعف                           ب: مردم مسیحی و یهودی      ج: ظالمان و ستمگران

22. علم و دانش 27 حرف است، چند حرف از آن در زمان ظهور امام زمان علیه السلام آشکار می شود؟

الف: 25                 ب: 2                          ج:14

ص:71

_ (( پاسخنامه )) _

الف

ب

ج

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

ص:72